และท้ายสุด เขาก็พยายามเอาชนะความกลัวทะเล ด้วยการก้าวเดินลงไปในทะเล จากตื้นไปลึกและลองว่ายน้ำโต้กระแสคลื่นที่ทำให้เขากลัวจนตัวสั่น
ที่เราสองได้มาพบกันได้รักกันฉันจะไม่ลืม
ไม่ว่าจะเกิดใหม่อีกสักกี่ชาติ บุรุษนี้จะไม่มีทางจำเจ้าได้
กระต่ายหลงตัวเอง ชอบโอ้อวดว่าวิ่งเร็วกว่าใครๆ เมื่อเห็นเต่าเดินต้วมเตี้ยมมาก็หัวเราะเยาะ พร้อมกับพูดจาถากถางว่าต่อให้เต่าวิ่งนำหน้าไปก่อน กระต่ายก็สามารถก็แซงหน้าได้อยู่ดี ทำให้เต่าเกิดความไม่พอใจ จึงท้ากระต่ายวิ่งแข่งกัน กระต่ายเริ่มวิ่งนำหน้าเต่าไปไกล แต่เมื่อไปถึงครึ่งทาง ก็เกิดความชะล่าใจ หยุดพักเอนกายนอนใต้ต้นไม้ใหญ่จนเผลอหลับไป ในขณะที่เต่ายังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่ลดละ เมื่อกระต่ายตื่นนอนขึ้นมาก็ตกใจ รีบลนลานวิ่งไปยังเส้นชัย ทว่าเต่าไปถึงเส้นชัยก่อนแล้ว
หมาจิ้งจอกได้ตอบกลับว่า ข้าก็หวังให้เจ้ามาช่วย รีบดึงขึ้นไปก่อน แล้วจะเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังอย่างละเอียด
นิทานความกตัญญูนิทานสั้นนิทานอีสปนิทานเด็ก
………………………………………………………………………………………………………………………
"และเจ้าก็ไม่เชื่อใจว่าเขาจะทำให้เจ้าจำได้เช่นนั้นหรือ?"
คติสอนใจ : อย่าดูแคลนผู้ใดว่าไร้ค่า คนเล็กๆ อาจทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ในวันหนึ่ง
นิทานความรักสุดพิลึกเรื่องนี้ เป็นนิทานที่แต่งในโรงพยาบาล (ช่วงที่ผมป่วยหนักแต่ต้องปั่นต้นฉบับเพื่อส่งให้ทัน) คืนนั้น ผมนอนแต่งนิทานบนเตียงคนป่วย ความรับผิดชอบทำให้ต้องแต่งนิทานออกมาให้ได้ ซึ่งในภาวะฉุกเฉินจวนตัว นิทานความรักตามสูตรดั้งเดิม อย่างนิทานเรื่องเจ้าชายกบ ก็ปรากฏขึ้นในสมองของผม
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นิทานรักของสองเรา นามเป็นบุญ
ในช่วงหลังๆ มาหญิงสาวไม่ได้พยายามที่จะทำให้ชายหนุ่มระลึกถึงตน
นิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับผลองุ่น
นิทานก่อนนอนความรัก ปาฏิหาริย์กระต่ายผีเสื้อ